23 września 2023r. podczas XXV Ogólnopolskiego Zlotu Szkół Reymontowskich, rozstrzygnięto konkurs „Najpiękniejszy wianek Jagny”. Organizatorem konkursu było po raz pierwszy Ogólnopolskie Stowarzyszenie „Nasz Reymont”. Był to konkurs
, skierowany do wszystkich szkół noszących imię Władysława Reymonta i przeprowadzany w dwóch kategoriach: klasy 1-4 oraz 5-8. W konkursie mógł wziąć udział jeden zespół /praca z danej szkoły w każdej kategorii.
Komisja konkursowa w składzie
GRAŻYNA KRAWCZYŃSKA- PRZEWODNICZĄCA
HANNA NAGÓREK – CZŁONEK
JÓZEF KOCHNIARCZYK – CZŁONEK
MONIKA LEWANDOWSKA – CZŁONEK
miała naprawdę twardy orzech do zgryzienia, bowiem wszystkie prace były bardzo piękne. Jednak żeby wyłonić zwycięzcę wzięła pod uwagę następujące kryteria:
– oryginalność pomysłu,
– dobór materiału ( różnorodność, kolorystyka)
– staranność wykonania,
– ogólne wrażenie artystyczne;
– zgodność z wymogami regulaminu.
Każdy członek Komisji Konkursowej oceniał pracę w skali od 0 pkt. do 5 pkt.
Komisja oceniająca po zapoznaniu się z pracami, których łącznie wpłynęło 18 w dwóch kategoriach wiekowych:
Kategoria I – klasy I-IV
Kategoria II – klasy V-VIII
postanawia nagrodzić następujące wianki:
Kategoria I:
I miejsce – Evelina Yevchuk (89 pkt) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Stróżewie
II miejsce – Kacper Zagaj ( 87 pkt) ze Publicznej Szkoły nr 4 im. Wł. St. Reymonta w Radomsku.
III miejsce – Gabrysia Borowa ( 83,5 pkt) z Zespołu Szkołno – Przedszkolnego im. Wł. St. Reymonta w Kołaczkowie.
Kategoria II:
I miejsce – Lena Wójt ( 96 pkt.) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Lipiec Reymontowskich
II miejsce – Hubert Radowski ( 93 pkt.) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Pogwizdowie.
III miejsce- Nina Sawicka (89, 5 pkt.) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Gołębiewku
Komisja postanowiła wyróżnić następujące prace konkursowe:
- Anna Grosiak – (89,5 ) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Pogwizdowie
- Amelia Podgórska ( 89 pkt) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Kłodzku
- Justyna Szulc (86,5 pkt) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Szczutowie
- Oliwia Woźniak – ( 83 pkt.) ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w
- Marlena Humeńczuk ( 83 pkt) ze ze Szkoły Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Kłodzku
Podczas drugiego dnia XXV Ogólnopolskiego Zlotu Szkół Reymontowskich przewodnicząca komisji p. Grażyna Krawczyńska ogłosiła wyniki konkursu, a prezes p. Anna Wojciechowska i w-ce prezes p. Ewa Dylewska wręczyły cenne nagrody oraz pamiątkowe dyplomy.
Gratulujemy wszystkim zwycięzcom i wyróżnionym. Dziękujemy wszystkim uczniom za udział w konkursie, a nauczycielom za pomoc w przygotowaniu materiałów.
CIEKAWOSTKA|: Zwyczaj wykorzystywania roślin aby pleść z nich wianki ma bardzo długą historię. Wszyscy pamiętamy z lekcji historii, że w starożytnej Grecji i Rzymie wieniec laurowy był nagrodą dla zwycięzcy igrzysk oraz symbolem męstwa, władzy i mądrości. Także u Słowian wianki miły duże znaczenie. Podczas wyjątkowych okazji zakładały je nie tylko kobiety, ale także mężczyźni. Miało to miejsce choćby podczas obrzędu zaślubin. Były także oznaką ważnych ról społecznych i po przyjęciu chrześcijaństwa, aż do XIV wieku nosili je księża, a zakonnice były w nich chowane.
Wianki obecne były nie tylko w obrzędowości dorocznej, ale i tej rodzinnej. Jako symbole niewinności mogły być noszone tylko przez panny. Ze względu na swoją rolę były one jednym z najważniejszych elementów każdego wesela – podczas oczepin panna młoda zamieniała wianek na czepiec, aby podkreślić zmianę statusu i roli społecznej. Czasem młoda mężatka przekazywała wianek druhnom, a w niektórych rejonach toczyła go po stole w ręce świeżo poślubionego męża. Z czasem wianki zostały zastąpione przez welony lub z nimi połączone. Podstawową rośliną, z której plecione były wianki panieńskie była ruta, stąd „sianie ruty”, które oznaczało, że komuś grozi staropanieństwo i wciąż od nowa musi siać tę roślinę na nowe wianki. Symbolika wianka jest wciąż obecna w języku i w związkach frazeologicznych.
Dziś tradycja wicia wianków jest wciąż żywa, choć same wianki nie mają już takiego znaczenia jak dawniej. Wciąż jednak są obecne w naszej kulturze i obyczajowości. Są ważnymi elementami wielu strojów ludowych, jak np. stroju Krakowiaków Zachodnich czy śląskiego. Wianki wracają do łask jako ozdoby domów mieszkań. Może trochę rzadziej są obecne podczas obrzędów weselnych, za to stały się atrybutami dziewczynek przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej. Wiele Kół Gospodyń Wiejskich natomiast specjalizuje się w tworzeniu przepięknych wieńców dożynkowych. Jak widać zatem tradycja przystosowuje się do nowych czasów, a dzięki temu można mieć nadzieję, że nie grozi jej całkowite wyginięcie.
Zredagowała: Grażyna Krawczyńska